Christiana Erotokritou microsite LOGO 11 Christiana
PARLIAMENT ICONS 1
ΟΜΙΛΙΕΣ
Ομιλία κατά τη συζήτηση στο Κεφάλαιο Δ΄ του θέματος: «Η ανησυχητική έξαρση του εγκλήματος στην Κύπρο»

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:

 

Κύριε πρόεδρε,

 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

 

Οι αξιόποινες και παραβατικές συμπεριφορές, είναι ίδιον του εγκλήματος το οποίο ως έννοια, αφενός μεν δεν είναι κάτι καινούριο αλλά ούτε και κάτι στατικό. Ανέκαθεν υπήρχε και θα υπάρχει ως ένα τεράστιο κοινωνικό φαινόμενο το οποίο αντικατοπτρίζει τη ρευστότητα που επικρατεί σε κάθε κοινωνία σε μια δεδομένη χρονική περίοδο.

 

Το έγκλημα στη σύγχρονη εποχή εμφανίζεται με διαφορετικά προσωπεία. Επεκτείνεται παντού με ανησυχητικούς ρυθμούς, ενώ εκτρέφεται και επηρεάζεται από διάφορους κοινωνικούς, οικονομικούς και άλλους παράγοντες. Παράλληλα εξελίσσεται, μεταβάλλεται και αναβαθμίζεται συνεχώς τόσο στις μεθόδους, όσο και στα μέσα που χρησιμοποιούνται.

 

Το θέμα της σημερινής συζήτησης αφορά στην ανησυχητική έξαρση του εγκλήματος στην Κύπρο, γεγονός το οποίο είναι αδιαμφισβήτητο, όσο και αν κάποιοι προσπαθούν με στατιστικά στοιχεία και άλλα αφηγήματα να μας πείσουν για το αντίθετο.  Κρύβοντας τα προβλήματα κάτω από το χαλί, δεν αντιμετωπίζεται το πρόβλημα.

 

Η σκληρή αλήθεια είναι ότι η εγκληματικότητα στην Κύπρο, χρόνο με το χρόνο αυξάνεται ραγδαία και πλήττει την κοινωνική συνοχή.

 

Απόπειρες φόνων, ανθρωποκτονίες, εμπορία προσώπων, υπόκοσμος, ληστείες, κλοπές, διακίνηση και εμπορία ναρκωτικών, εκρήξεις βόμβων, εμπρησμοί, απάτες, οικονομικό έγκλημα, παιδεραστία, απαγωγές παιδιών.

 

Μπορεί κανένας να αρνηθεί ότι υπάρχει έξαρση του εγκλήματος στον τόπο μας όταν  κάποιο ή κάποια από τα πιο πάνω  εγκλήματα βρίσκονται στην καθημερινή ειδησιογραφία ;

 

Όχι !!!!!. Δυστυχώς, το έγκλημα καθιερώνεται όλο και περισσότερο και παίρνει διαστάσεις  κοινωνικής μάστιγας.

 

Το ζητούμενο  σε κάθε περίπτωση είναι πως αντιμετωπίζει το κράτος την εγκληματικότητα και πως  η συντεταγμένη πολιτεία χειρίζεται όλες αυτές τις συμπεριφορές που συνθέτουν και εκτρέφουν το έγκλημα.

 

  • Τι έχει κάνει αυτή η κυβέρνηση τα τελευταία έξι χρόνια για την πάταξη του εγκλήματος ;
  • Γιατί δεν αναβαθμίζεται η αστυνομική δύναμη τόσο στο οργανόγραμμα της όσο και στην πλήρωση θέσεων ; (Σήμερα είναι υποστελεχωμένη κατά 500 θέσεις).
  • Γιατί δεν υπάρχουν κονδύλια για αγορά ατομικών προστατευτικών μέσων και σύγχρονων εξοπλισμών ;
  • Τι γίνεται με το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Πρόληψη και Αντιμετώπιση της Εγκληματικότητα ; Λειτουργεί το Συμβούλιο Εγκληματικότητας;
  • Πότε θα εκσυγχρονιστεί ο ποινικός κώδικας; Το δίκαιο της απόδειξης; Αναθεώρηση ποινών;

 

Τα ερωτήματα προς την  παρούσα κυβέρνηση και τον αρμόδιο υπουργό είναι πολλά και βασανιστικά.

 

Η κυπριακή κοινωνία τους προηγούμενους λίγους μήνες, είχε συγκλονιστεί  και τρομοκρατηθεί από μια σειρά εγκληματικών ενεργειών που ενέτειναν την ανασφάλεια που νιώθουν οι πολίτες. Θυμίζω το διπλό φονικό στο Στρόβολο, το φόνο της ηλικιωμένης στην Αγλαντζιά, το σοβαρό τραυματισμό από πυρά εγκληματικών στοιχείων κατά αστυνομικών, αλλά και την απαγωγή δύο δεκάχρονων μαθητών από το σχολείο τους.

 

Τις τελευταίες μέρες η κοινή γνώμη συγκλονίζεται και πάλι από τη δολοφονία ενός ανυπεράσπιστου γέροντα στη Λάρνακα, θύματος ληστείας, ο οποίος  βασανίστηκε μέχρι θανάτου από το δράστη με αποτέλεσμα,  τη λεία των πενήντα ευρώ. Σε τέτοιες τραγικές καταστάσεις φτάσαμε ως κοινωνία.

 

Αναπόφευκτα οι Κύπριοι πολίτες νιώθουν ότι η ασφάλεια της περιουσίας τους και της σωματικής ακεραιότητας, των ίδιων και των παιδιών τους, απειλείται κάθε μέρα και περισσότερο. Από έρευνες που είδαν το φως της δημοσιότητας οι πολίτες δηλώνουν απογοητευμένοι από το επίπεδο αστυνόμευσης και από τις ενέργειες της κυβέρνησης για πάταξη του οργανωμένου εγκλήματος και της εγκληματικότητας ευρύτερα.(Αναλαμβάνουν οι ίδιοι να προληπτικά μέτρα στις περιουσίες τους με την εγκατάσταση κάμερων ασφαλείας, εγκατάσταση πορτών ασφαλείας  κτλ).

 

Οι κυβερνώντες πρέπει να λάβουν τα μηνύματα και να βάλουν τον δάκτυλον  επί των τύπον των ήλων. Χρειάζεται να γίνουν τομές. Πρέπει να εξετασθεί άμεσα η δυνατότητα αναδιάρθρωσης της οργανωτικής δομής της Αστυνομίας ώστε να γίνει πιο ευέλικτη και αποτελεσματική και να μπορεί να αντεπεξέλθει στα νέα δεδομένα.

 

Η απασχόληση πλειάδας αστυνομικών με γραφειακά καθήκοντα, ή άλλα καθήκοντα μη αστυνομικής φύσης, θεωρούμε ότι στερεί την αποτελεσματικότητα του σώματος στην αντιμετώπιση του εγκλήματος. Αν το προσωπικό αυτό ήταν μάχιμο στους δρόμους, σε περιπολίες και επιχειρησιακές ενέργειες, πιστεύουμε ότι θα συνέβαλλε καθοριστικά τόσο στην πρόληψη όσο και στην πάταξη του εγκλήματος. Για παράδειγμα, δεν γίνεται σε ολόκληρη πόλη να κυκλοφορεί ένα περιπολικό με δύο αστυνομικούς ως περίπολο.

 

Ευαίσθητες περιοχές όπου παρουσιάζεται αυξημένη εγκληματικότητα, ή θεωρούνται υψηλού κινδύνου, πρέπει να ενισχυθούν με περισσότερη αστυνόμευση. Άρα λοιπόν, χρειάζεται να γίνεται καλύτερη ιεράρχηση των αναγκών και αξιολόγηση των δεδομένων έτσι ώστε τα τμήματα της Αστυνομίας που είναι επιφορτισμένα με την πρόληψη και καταστολή του εγκλήματος, να ενισχυθούν ώστε να παρουσιάζουν μεγαλύτερη επάρκεια στην εκτέλεση της αποστολής τους.

 

Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι ως Δημοκρατικό Κόμμα, στηρίζουμε την Αστυνομία και αναγνωρίζουμε τη διαχρονική προσφορά της προς τους πολίτες και τη Δημοκρατία, ιδιαίτερα μάλιστα σε καιρούς χαλεπούς. Όμως αναγνωρίζουμε παράλληλα, κάποια κενά και αδυναμίες τα οποία σίγουρα στις πλείστες των περιπτώσεων δεν βαραίνουν το ίδιο το προσωπικό.

 

Χρειάζεται ανθρώπινο δυναμικό που να τυγχάνει της αναγκαίας εκπαίδευσης και μετεκπαίδευσης, να έχει τα μέσα και την τεχνογνωσία αλλά και τον απαραίτητο εξοπλισμό ώστε να μπορεί να σταθεί ανάχωμα μπροστά σε όλες τις μορφές του εγκλήματος, τόσο στον τομέα της πρόληψης όσο και στον τομέα της πάταξης. Πρώτιστα όμως  να παρέχεται η απαραίτητη  ατομική ασφάλεια και προστασία  στον κάθε αστυνομικό την ώρα της επιχειρησιακής του δράσης. Είναι τραγικό οι διωκτικές αρχές να υπολείπονται σε εξοπλισμό από τους κακοποιούς, με άμεσο αποτέλεσμα αυτοί να παραμένουν ασύλληπτοι και ατιμώρητοι.

 

Σύμφωνα  με δηλώσεις του Συνδέσμου Αστυνομικών, σήμερα η οργανωτική δομή της Αστυνομίας είναι κατά 500 άτομα υποστελεχωμένη. Χρειάζεται να πληρωθούν οι κενές θέσεις ώστε να στελεχωθεί σταδιακά η Αστυνομία  για να μπορεί να προσφέρει την απαραίτητη ασφάλεια στους πολίτες.

 

Ψέγουμε την κυβέρνηση γιατί δεν βλέπουμε να γίνονται βήματα μπροστά.

 

Ψέγουμε την κυβέρνηση γιατί δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες της.

 

Ακολουθεί τις εξελίξεις και δεν αντικρίζει με ειλικρίνεια την πραγματικότητα, παρα μόνο προσπαθεί να δικαιολογεί σε κάθε περίπτωση,  πράγματα και καταστάσεις.

 

Δεν διανοούμαστε να προβλέπονται κονδύλια στον προϋπολογισμό για να εφαρμόζονται αμφίβολες πολιτικές για ικανοποίηση προεκλογικών εξαγγελιών, αντί για τις ουσιαστικές ανάγκες και  για την κάλυψη των πραγματικών αδυναμιών  του κράτους. 

 

Οφείλουμε παράλληλα, να καταδικάσουμε τα κρούσματα που κατά καιρούς παρουσιάζονται όπου επίορκα μέλη της Αστυνομίας, εξυπηρετούν συμφέροντα του υπόκοσμου και ταυτόχρονα συνεχίζουν να υπηρετούν στο Σώμα. Αυτές τις ελάχιστες και μεμονωμένες περιπτώσεις, τη θλιβερή μειοψηφία, το ίδιο το Αστυνομικό Σώμα πρέπει να απομονώσει και να αποβάλει από τις τάξεις του. Σε αυτές τις περιπτώσεις η νεοσυσταθείσα Υπηρεσία Εσωτερικού Ελέγχου της Αστυνομίας οφείλει να είναι  αμείλικτη και να  εξαντλεί την αυστηρότητά της διερευνώντας τις όποιες καταγγελίες παρουσιάζονται για τέτοια κρούσματα διαφθοράς και επιβάλλοντας αυστηρότατες ποινές και συνέπειες. 

 

Η συνεργασία της Αστυνομίας με τους πολίτες αποτελεί ένα άλλο σημαντικό κεφάλαιο στην πρόληψη και πάταξη του εγκλήματος. Προς αυτή την κατεύθυνση έχουν γίνει σημαντικά βήματα με τους θεσμούς του παρατηρητή και του αστυνομικού της γειτονιάς. Αυτή η συνεργασία  είναι αναγκαία για τούτο χρειάζεται περισσότερη ενθάρρυνση και στήριξη. Η Αστυνομία χρειάζεται τον πολίτη σύμμαχο και συμπαραστάτη της  για τη δημιουργία μιας ασφαλούς κοινωνίας με όσο το δυνατόν λιγότερη εγκληματικότητα.(Θυμίζω στην υπόθεση της απαγωγής των δύο μαθητών, την ουσιαστική συμβολή των πολιτών).

 

Από την άλλη, οι πολίτες θέλουν να νιώθουν την Αστυνομία ότι μπορεί να παρέχει στην κοινωνία αυτή την ασφάλεια, για τούτο η ενεργοποίηση της αστυνομίας πρέπει να υπάρχει διακριτικά μεν, αλλά να είναι και αισθητή, ώστε να εμπεδώνεται το αίσθημα ασφάλειας στους πολίτες και αυτό να λειτουργεί προληπτικά και κατασταλτικά.

 

Παρόλα αυτά πιστεύω ότι υπάρχουν αρκετά περιθώρια βελτίωσης της υπάρχουσας συνεργασίας. Η ενίσχυση και διεύρυνση της συνεργασίας της Αστυνομίας με τις τοπικές αρχές και άλλα οργανωμένα σύνολα στον τομέα της πρόληψης και εξιχνίασης  εγκλημάτων είναι επίσης πολύ σημαντική και πρέπει να επιδιώκεται. Μια ενημερωμένη και ευαισθητοποιημένη κοινωνία μπορεί να έρθει αρωγός στις προσπάθειες της πολιτείας για αντιμετώπιση της εγκληματικότητας.

 

Κάποιος μπορεί να επιχειρηματολογήσει ότι το έγκλημα δεν θα εκλείψει ποτέ αφού βαίνει παράλληλα με την ανθρωπότητα. Και αυτό είναι βάσιμο. Όμως το ίδιο βάσιμο  και ορθό είναι  ότι η προσπάθεια και ο αγώνας για την πρόληψη και την καταπολέμησή του, ήταν και θα συνεχίσει να είναι συνεχής.

 

Θεωρούμε ότι στις μέρες μας χρειάζεται όσο ποτέ άλλοτε η  συνέργεια  όλων των θεσμών της πολιτείας ώστε να διαμορφωθεί μια ολοκληρωμένη εθνική στρατηγική για την εγκληματικότητα που να βελτιώνει παράλληλα την απονομή της δικαιοσύνης. Χρειάζεται ο εκσυγχρονισμός και κάλυψη των κενών σε ένα μεγάλο φάσμα των νομοθεσιών μας.

 

Σύμφωνα με εγκληματολογικές μελέτες, το έγκλημα εκτρέφεται όταν παρατηρείται δυσκολία να τεθούν ενώπιον της δικαιοσύνης τα εγκληματικά στοιχεία, ή όταν οι αρχές δεν μπορούν να πετύχουν καταδίκες λόγω νομοθετικών κενών, με αποτέλεσμα την ατιμωρησία. Παράλληλα σημαντική προϋπόθεση αποτελεί η μεθοδολογία της εξιχνίασης των εγκλημάτων.

 

Είναι για αυτό που επισημαίνουμε ότι πρέπει να υπάρχει συνεχής επιμόρφωση και καταρτισμός των αστυνομικών και των ανακριτικών αρχών αναφορικά με τις διαδικασίες που διέπουν τις έρευνες σε ποινικές υποθέσεις. Οι υποθέσεις πρέπει να οδηγούνται στη δικαιοσύνη, λαμβάνοντας όλα τα απαραίτητα μέτρα χωρίς να παρουσιάζονται  νομικά κωλύματα ή άλλοι τυπικοί λόγοι που να καθιστούν τις υποθέσεις ανυπόστατες ή αβάσιμες.

 

Υπενθυμίζω προς την κυβέρνηση και τον αρμόδιο υπουργό ότι η Βουλή ψήφισε όλα τα κυβερνητικά νομοσχέδια που αφορούσαν την πολιτική πάταξη της εγκληματικότητα. Είναι στο χέρι λοιπόν της κυβέρνησης  να αναλάβει τις ευθύνες της και να επιδείξει την απαραίτητη βούληση για συνεργασία με τη Βουλή για να αντιμετωπισθούν τα φαινόμενα έξαρσης της εγκληματικότητας.

 

Για άλλη μια φορά, εμείς ως Δημοκρατικό κόμμα καλούμε τους κυβερνώντες να τροχιοδρομήσουν όλες εκείνες τις ενέργειες για ένα γόνιμο διάλογο εφ’ όλης της ύλης. Δηλώνουμε επίσης ξεκάθαρα ότι θα στηρίξουμε τις όποιες προσπάθειες  για βελτίωση των υφιστάμενων,  ή  και την εισαγωγή νέων νομοθεσιών και θεσμών.