Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:

Κύριε Πρόεδρε της Βουλής των Αντιπροσώπων

Κύριοι Υπουργοί

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι

Έχουμε μπροστά μας το δεύτερο προϋπολογισμό μετά τη λήξη της δανειακής σύμβασης της Κυπριακής Δημοκρατίας με την Τρόϊκα.

Οδεύουμε στο πέμπτο έτος μετά την καταστροφή του 2013.  Το κούρεμα της 15^ης Μαρτίου και το σκληρό μνημόνιο θα μείνουν για χρόνια, ίσως δεκαετίες ως σημείο αναφοράς για όλους μας.  Και πρέπει να είναι, έτσι ώστε να μας θυμίζει και να μας προειδοποιεί ποιες είναι οι συνέπειες της δημοσιονομικής ανευθυνότητας, της μη έγκαιρης διαπίστωσης εξόφθαλμων προβλημάτων, της απουσίας μέτρων πρόληψης.  Για να μας θυμίζει ότι η Κυπριακή Δημοκρατία, ως μικρό κράτος μέλος της ΕΕ δεν μπορεί να αποτρέψει την άνιση και άδικη μεταχείριση στα χέρια των εταίρων μας έστω και εάν φέρουμε τεράστιο μερίδιο ευθύνης για τα προβλήματα μας.  Για να μας προειδοποιεί συνεχώς ότι η Κυπριακή Δημοκρατία, ακριβώς λόγω του μικρού της μεγέθους, πρέπει να είναι διπλά προσεκτική.  Για να μας αποτρέπει από του να καταντήσουμε ξανά τον τόπο μας έρμαιο στα χέρια ξένων που παίζουν με τις τύχες μας.

Για να πετύχουμε τα πιο πάνω χρειαζόμασταν δύο απαραίτητα, εξ’ίσου σημαντικά συστατικά στοιχεία.  Την εφαρμογή, δυστυχώς, του μνημονίου και την κατάρτιση και υλοποίηση ενός νέου στρατηγικού οικονομικού πλάνου για την Κυπριακή Δημοκρατία.  Το μνημόνιο δυστυχώς ήταν η μοναδική επιλογή που είχαμε, στην απουσία οποιασδήποτε άλλης αξιόπιστης λύσης.  Θα μπορούσαμε ως αντιπολίτευση να είμαστε άτεγκτοι, θα μπορούσαμε να επιλέξουμε άλλο δρόμο άσκησης πολιτικής.  Όμως κατά την πενταετία της διακυβέρνησης Νίκου Αναστασιάδη αναλάβαμε, ως Δημοκρατικό Κόμμα, μερίδιο και βάρος ευθύνης έναντι του τόπου μας με γνώμονα το εθνικό και όχι το κομματικό συμφέρον.  Συμπεριφερθήκαμε υπεύθυνα, συμπεριφερθήκαμε σαν να ήταν μόνο πάνω στους δικούς μας ώμους το βάρος της οικονομικής πολιτικής του κράτους, βάλαμε την παράταξη μας σε δυσμενή θέση για να πάει μπροστά η Κύπρος.  Άλλοι κρύφτηκαν πίσω μας, έχοντας άλλες προτεραιότητες.   Εμείς μπήκαμε μπροστά με μοναδική προτεραιότητα το καλό του τόπου. 

Έχουν δίκιο να λεν κάποιοι ότι η κρίση ήταν διεθνής.  Όμως αυτή είναι η μισή αλήθεια.  Η υπόλοιπη είναι ότι η διεθνής μεν κρίση, βρήκε την Κυπριακή Δημοκρατία δημοσιονομικά και τραπεζικά ανοχύρωτες.  Βρήκε την Κυπριακή Δημοκρατία να παρακολουθεί την διεθνή κρίση ως απλός θεατής και να παραμένει απαθής, ωσάν και εμείς δεν αποτελούσαμε μέρος της διεθνούς κοινότητας, ωσάν με ένα μαγικό ραβδί δεν θα μας άγγιζε η διεθνής κρίση αλλά θα μας προσπερνούσε.

Για το ΔΗΚΟ πάντοτε η οικονομία αποτελούσε ύψιστη προτεραιότητα και  εθνική ευθύνη. Πάντοτε με ανθρωποκεντρική κατεύθυνση και στίγμα αλλά και με πλήρη κατανόηση των πραγματικοτήτων.  Η οικονομία για εμάς δεν περιορίζεται από ιδεολογικές αγκυλώσεις και εμμονές αλλά από πραγματισμό, γνώση και αντίληψη.   Και ακριβώς επειδή γνωρίζουμε ότι η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία, διαγνώσαμε έγκαιρα πολύ πριν το 2013 ότι επικίνδυνα βαδίζαμε.  Προειδοποιούσαμε τότε, αλλά δεν εισακουστήκαμε.  

Ψηφίσαμε τα μνημονιακά νομοσχέδια.  Τα πλείστα τα έφερε η κυβέρνηση Δημήτρη Χριστόφια το 2012 ζήτησε να τα στηρίξουμε και το πράξαμε.  Ενδεικτικά αναφέρω τη μείωση μισθών και συντάξεων, το κουτσούρεμα της ΑΤΑ, του επιδόματος τέκνου, του επιδόματος μάνας, της φοιτητικής χορηγίας, της αύξησης του ΦΠΑ, της φορολόγησης του εφάπαξ. Μετά την υπογραφή της δανειακής σύμβασης, νομοθετήσαμε για να μετριάσουμε τις επιπτώσεις του μνημονίου.  Εξ’ού και τα καλύτερα, σε σχέση με την απόλυτη καταστροφή, αποτελέσματα.  Τα οποία, για να είμαστε ειλικρινείς, βασίζονται ως επί το πλείστον, σε συγκυριακούς λόγους και όχι σε ένα βραχυπρόθεσμο και  μεσοπρόθεσμο στρατηγικό σχεδιασμό, ως θα έπρεπε.  Με την ακολουθούμενη εύκολη και πεπατημένη πολιτική στον τομέα των πολιτογραφήσεων και των ακινήτων.

Παρά τη στήριξη μας για να ορθοποδήσουμε το συντομότερο, η Κυβέρνηση απέτυχε παντελώς στο δεύτερο συστατικό στοιχείο.  Στην εκπόνηση ενός νέου στρατηγικού μοντέλου για τον τόπο μας που να ανταποκρίνεται στις προκλήσεις του μέλλοντος και τις προσδοκίες της παρούσας και των μελλοντικών γενιών.

Μίας καινούργιας οικονομίας που να βασίζεται στους πυλώνες της τεχνολογίας, της επιστήμης και της έρευνας, της καινοτομίας, της εκπαίδευσης, της υγείας, του περιβάλλοντος, της ναυτιλίας, των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.  Ενός νέου μοντέλου βασισμένου σε ένα μόνιμο στρατηγικό στόχο, την ανάπτυξη της πραγματικής οικονομίας μέσα από τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών, την ενίσχυση και βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και της δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης κυρίως για τους νέους απόφοιτους πανεπιστημίων.

Αντί να εστιάσουμε στα πιο πάνω, η κυβέρνηση πανηγυρίζει για την στατιστική μείωση του δείκτη της ανεργίας. 

Το ερώτημα έπρεπε να είναι πόσες νέες ποιοτικές θέσεις εργασίας δημιουργήθηκαν τα τελευταία χρόνια;  Εάν πραγματικά πέφτει η ανεργία σημαίνει ότι δημιουργήθηκαν νέες θέσεις εργασίας.  Γιατί είναι αδύνατο να δουλεύουν περισσότεροι άνθρωποι αλλά να είναι ίδιος ο αριθμός θέσεων εργασίας.  Η αλήθεια είναι πικρή.  Δεν υπάρχουν νέες θέσεις εργασίας.  Παραμένουν ακριβώς οι ίδιες όπως και τα προηγούμενα χρόνια με μικρές και ασήμαντες μεταβολές.     

Εμείς προτείνουμε τις παραγωγικές επενδύσεις, ακριβώς για να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, δηλαδή τη δημιουργία υποδομών, τη μεταφορά τεχνολογίας και τεχνογνωσίας, το νεωτερισμό, την έρευνα και την καινοτομία.  Την επιδότηση, την παροχή κινήτρων, την ενθάρρυνση με όλους τους τρόπους, είτε φορολογικούς είτε άλλης μορφής, ακόμα και με τη συμμετοχή του κράτους ως επενδυτή, της εγκατάστασης και λειτουργίας αυτού του είδους των οργανισμών στην Κύπρο.  Προτείνουμε τη δημιουργία ξεχωριστής μονάδας επιχειρήσεων υψηλών προδιαγραφών εντός του Υπουργείου Οικονομικών που μοναδικό σκοπό θα έχει τη συνολική υποστήριξη  αυτών των σχεδίων. Γιατί μόνο τέτοιου είδους ανάπτυξη μπορεί να δημιουργήσει νέες ποιοτικές θέσεις εργασίας για να συγκρατηθούν οι νέοι απόφοιτοι των πανεπιστημίων στην Κύπρο.  Προτείνουμε την επανεκπαίδευση των ανέργων για την απόκτηση επιπλέον δεξιοτήτων και γνώσεων διευκολύνοντας την επανένταξη τους στην αγορά εργασίας.  Προτείνουμε την αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος της Κύπρου με στόχο να προσελκύσουμε διαφορετικής εισοδηματικής ικανότητας τουρίστες.  Αυτούς που έχουν τη δυνατότητα να ξοδέψουν χιλιάδες ευρώ για μια εβδομάδα αντί αυτούς που μπορούν να ξοδέψουν στην καλύτερη περίπτωση, λίγες εκατοντάδες.  Προτείνουμε τη δημιουργία Κέντρων Εξυπηρέτησης ντόπιων και ξένων Επενδυτών επιλύοντας το πρόβλημα των χρονοβόρων διαδικασιών και της γραφειοκρατίας.  Προτείνουμε τη δημιουργία Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων που όχι μόνο θα προσφέρουν ποιοτικές υπηρεσίες υγείας αλλά και θα αυτοχρηματοδοτούνται με αυτή τη μέθοδο.  Προτείνουμε το διπλασιασμό των χαμηλότερων συντάξεων με την εισαγωγή της Ελάχιστης Εγγυημένης Σύνταξης συνδυάζοντας την αύξηση του βοηθήματος για τους χαμηλοσυνταξιούχους, και την θεσμοθέτηση επιπρόσθετου συστήματος συμπλήρωσης της σύνταξης για όλους τους εργαζόμενους με Ταμεία Προνοίας.    

Κύριε Πρόεδρε,

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Τα καζίνα και τα ακίνητα, τη σημασία των οποίων δεν μηδενίζουμε, δεν αποτελούν γερά οικονομικά θεμέλια, ούτε οικονομικό μοντέλο.  Δεν μπορούν να απορροφήσουν ως εργατικό δυναμικό τους γιατρούς, τους οικονομολόγους, τους ερευνητές, τους δικηγόρους, τους χημικούς, τους καθηγητές.  Αυτά είναι, στην ουσία, επανάληψη του ιδίου μοντέλου της προ του 2013 εποχής.  Τα οποιαδήποτε δε κέρδη από αυτούς τους τομείς ως επί το πλείστον δεν θα παραμείνουν στην Κύπρο αλλά θα μεταφερθούν στο εξωτερικό. 

Η ανταγωνιστικότητα και η παραγωγικότητα, έννοιες που βρίσκονται στην καρδιά του οποιουδήποτε πετυχημένου οικονομικού μοντέλου, δυστυχώς εξακολουθούν να κατατάσσονται στην κατηγορία «ψιλά γράμματα».  Όσο αφορά την ανταγωνιστικότητα, παρά τη μείωση αμοιβών, χειροτέρευσε.  Και αυτό δεν φαίνεται να απασχολεί κανένα από εκείνους που κρατούν την οικονομία στα χέρια τους. Η παραγωγικότητα εξακολουθεί να βρίσκεται σε φθίνουσα πορεία και εξελίσσεται σε διαρθρωτικό πρόβλημα.  Και αυτό δυστυχώς αγνοείται χωρίς να υπάρχει κανένας σχεδιασμός, χωρίς κανένα μέτρο αντιμετώπισης του.

Και όλα αυτά χωρίς η Κυβέρνηση να έχει αγγίξει ή να έχει ασχοληθεί ποτέ με το μεγαλύτερο δομικό πρόβλημα της Κυπριακής Οικονομίας, αυτό των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Η κυβέρνηση πανηγυρίζει για τα αυτονόητα και αγνοεί, μέσα στην ευφορία της, ότι όσα έχουν επιτευχθεί με τις θυσίες των Κυπρίων απειλούνται από ένα πρόβλημα το οποίο αρνήθηκε να προσπαθήσει να επιλύσει για πέντε χρόνια.  Είναι ακριβώς αυτή η φιλοσοφία που είχαμε και την πενταετία 2008-2013.  Όπως και τότε, όταν αφήναμε την τύχη μας στον αυτόματο πιλότο ενόψει εκλογών, έτσι και σήμερα, αγνοούμε το σοβαρότερο πρόβλημα.  Θεωρώντας ότι αυτό θα αυτορυθμιστεί.  Τελικά απορρυθμίστηκε ολόκληρο το κράτος, ολόκληρη η κοινωνία. Ας μην επαναλάβουμε το ίδιο λάθος.  Εμείς έχουμε σχέδιο, έχουμε πλάνο, έχουμε τρόπο αντιμετώπισης και αντίδρασης.  Τη δημιουργία Δημόσιου Φορέα Διαχείρισης Μη Εξυπηρετούμενων Δανείων όπως έγινε σε άλλες χώρες που μπήκαν σε μνημόνιο.  Κάποιοι το απορρίπτουν ασυζητητί, όχι επειδή είναι ανέφικτο, αλλά επειδή ποτέ δεν διεκδίκησαν για αυτό τον τόπο.  Μας λένε ότι δεν γίνεται επειδή στην Κύπρο, σε αντίθεση με άλλες χώρες έγινε bail in.  Αυτός είναι πρόσθετος λόγος που επιβάλλει αντί να αποτρέπει την δημιουργία αυτού του Φορέα.  Στις άλλες χώρες βοήθησαν τις τράπεζες.  Στην Κύπρο κούρεψαν τους καταθέτες για να βοηθήσουν τις τράπεζες.  Ας δώσουν κάποιοι τη μάχη για την Κύπρο και αν δεν τα καταφέρουν, να τους πιστώσουμε ότι προσπάθησαν.  Αλλά δεν θέλουν να δώσουν τη μάχη για την Κύπρο, δεν θέλουν ή δεν μπορούν να διεκδικήσουν για τον τόπο και το λαό μας και παραδίδουν τα όπλα αμαχητί.

Εμείς έχουμε όραμα, σχεδιασμό και στρατηγική για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα η Κυπριακή οικονομία και αναλύουμε καθημερινώς τους τρόπους που θα υλοποιήσουμε την κάθε πρόταση μας.  Μακριά από δογματισμούς αλλά με ρεαλιστική οικονομική προσέγγιση με κοστολογημένη την κάθε δράση με στόχο πάντοτε την ευημερία του Κύπριου πολίτη με προτεραιότητα των ευάλωτων ομάδων. 

Άκουσα το Γενικό Γραμματέα του ΑΚΕΛ να λέει από αυτό το βήμα ότι ο Νικόλας Παπαδόπουλος δεν είναι τίποτε άλλο από παραλλαγή της υποψηφιότητας του κ. Αναστασιάδη. 

Είναι λυπηρό εάν αυτή είναι η πεποίθηση της ηγεσίας του ΑΚΕΛ.  Γιατί παραγράφει μία ιστορία η οποία λειτούργησε προς όφελος της Κύπρου και της κοινωνίας για αρκετές πενταετίες όταν οι προκλήσεις και οι κίνδυνοι ήταν τεράστιοι, όταν η Δημοκρατία και η οικονομία έπρεπε να σταθούν όρθιες.

Είναι λυπηρό γιατί εξακολουθεί να αγνοεί και να παραγνωρίζει τις ευθύνες εκείνων που απέτυχαν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα έγκαιρα και έγκυρα.

Εάν όμως είναι ειλικρινής πεποίθηση ότι ο Νικόλας Παπαδόπουλος είναι παραλλαγή του Νίκου Αναστασιάδη, τότε το λιγότερο που μπορεί να πει κανείς, είναι ότι η υποψηφιότητα του ΑΚΕΛ, ο Σταύρος Μαλάς είναι παραλλαγή της διακυβέρνησης του Δημήτρη Χριστόφια.      

Είναι λυπηρό γιατί η ηγεσία του ΑΚΕΛ ήταν το πρώτο και καλύτερο στήριγμα στο Νίκο Αναστασιάδη στη διαχείριση του Κυπριακού προβλήματος.

Τέτοια είναι η ανάγκη να στηριχθεί ο Νίκος Αναστασιάδης στη διαχείριση του Κυπριακού που οδήγησε το Γενικό Γραμματέα του ΑΚΕΛ να χαρακτηρίσει «άκαιρη» τη θέση για αποχώρηση των στρατευμάτων πριν την έναρξη ισχύος της συμφωνίας για λύση.  Η «άκαιρη» κατά το Γ.Γ. του ΑΚΕΛ αυτή θέση, δεν είναι του Νικόλα Παπαδόπουλου.  Είναι ομόφωνη απόφαση  του Εθνικού Συμβουλίου, επί διακυβέρνησης Γιώργου Βασιλείου, την οποία το ΑΚΕΛ στήριζε.  Είναι εκπληκτικό πράγματι, πόσο εύκολα κάποιοι μεταλλάσσονται, από τις κατά τα άλλα θέσεις αρχών, για να υπερασπιστούν την πολιτική του Νίκου Αναστασιάδη στο Κυπριακό.  

«Άκαιρη» είναι η προσπάθεια κάποιων να πείσουν ότι θα συνεχίσει η Κυπριακή Δημοκρατία, επειδή έτσι γνωμοδότησαν ένας ή δύο εμπειρογνώμονες, από τους χιλιάδες εμπειρογνώμονες στην υφήλιο.  Χωρίς να απαντούν στο ερώτημα τι θα γίνει εάν η Τουρκία προσφέρει περισσότερες, καλύτερες και ακριβότερες νομικές γνωμοδοτήσεις που να λεν το αντίθετο.  «Άκαιρη» είναι η νομικίστικη προσέγγιση ενός κορυφαίου πολιτικού και όχι νομικού θέματος για να δικαιολογηθεί η υποχώρηση του Νίκου Αναστασιάδη.

Αν κάτι μπορεί να χαρακτηριστεί ως «άκαιρη» είναι η δήλωση του υποψηφίου του ΑΚΕΛ του Σταύρου Μαλά στις 6^η Δεκεμβρίου ότι θα αποδεχόταν το review clause, θέση στην οποία επέμενε ο κ. Τσαβούσογλου στο Κρανς Μοντανά και την παραμονή Τουρκικού αγήματος στην Κύπρο.

Κύριε Πρόεδρε,

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Το Κυπριακό βρίσκεται στο χειρότερο σημείο του από όσο ποτέ.  Για πρώτη φορά στην ιστορία του, καταγράφηκαν οι δικές μας υποχωρήσεις σε έκθεση του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, χωρίς η Τουρκία να έχει μετακινηθεί από τις πάγιες διαχρονικές της θέσεις.

Το Κυπριακό μετά το Κρανς Μοντανά έφτασε σε ένα τραγικό αδιέξοδο.  Και την ευθύνη την φέρει ο Νίκος Αναστασιάδης και όλοι όσοι τον στήριζαν  σε αυτή τη διαχείριση.  Η κατάρρευση του Κρανς Μοντανά δεν ήταν στιγμιαία.  Ήταν η κατάρρευση της διαδικασίας που ακολουθήθηκε τα τελευταία χρόνια η οποία κορυφώθηκε στο Κρανς Μοντανά. 

Νίκος Αναστασιάδης και Σταύρος Μαλάς, εισηγούνται ακριβώς το ίδιο πράγμα.  Τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων από εκεί που έμειναν.  Δηλαδή εισηγούνται την επικύρωση όσων συγκλίσεων συμφωνήθηκαν.  Νίκος Αναστασιάδης και Σταύρος Μαλάς δεν θεωρούν ότι είναι προβληματικές και μη βιώσιμες οι συγκλίσεις για την παραμονή των εποίκων, την πενταμερή διάσκεψη, τον αποκλεισμό του Συμβουλίου Ασφαλείας ως σώμα από τη συζήτηση της εξωτερικής πτυχής του Κυπριακού, για την διακυβέρνηση με τη διαδικασία της κλήρωσης, με την προτεραιότητα του χρήστη έναντι του ιδιοκτήτη στις περιουσίες μας, με την εκ περιτροπής προεδρία, με την αριθμητική ισότητα.   ΑΚΕΛ και Σταύρος Μαλάς και ΔΗΣΥ και Νίκος Αναστασιάδης δεν προτείνουν τίποτε όσο αφορά τα πιο πάνω γιατί πολύ απλά ταυτίζονται, συμφωνούν και επικροτούν αυτές τις ρυθμίσεις.  Όποιος κρίνει ότι αυτά δεν αποτελούν συστατικά βιώσιμου και λειτουργικού κράτους πολύ απλά, κατά το Σταύρο Μαλά και Νίκο Αναστασιάδη, δεν θέλει λύση.

Ο Νικόλας Παπαδόπουλος είναι ο μοναδικός που θέλει και μπορεί να λύσει το Κυπριακό.  Απλά επειδή είναι ο μόνος που αντιλαμβάνεται και κατανοεί τις  λογικές ανησυχίες των Ελληνοκυπρίων.  Επειδή είναι ο μόνος που ασχολείται και με το περιεχόμενο πέραν της ονοματολογίας.  Επειδή είναι ο μόνος που δεν πέφτει στην παγίδα να ξεχειλώσει τον τίτλο ΔΔΟ για να χωρέσει πρωτάκουστες ανά το παγκόσμιο ρυθμίσεις και στρεβλώσεις που καμία σχέση δεν έχουν με οποιαδήποτε μορφή ομοσπονδίας.  Επειδή είναι ο μόνος που με διαφάνεια, αξιοπιστία και ξεκάθαρες απαντήσεις θα ενημερώσει τον Κυπριακό λαό για την κάθε πτυχή του Κυπριακού και δεν θα ανεχθεί τη μυστική διπλωματία και τη συσκότιση.  Επειδή είναι ο μόνος που δεν θα μεταλλάσσεται από την μία μέρα στην άλλη.  Επειδή δεν θα αμφιταλαντεύεται μεταξύ δεσμεύσεων και υποχωρήσεων.

Επειδή είναι ο μοναδικός που παραμένει και θα παραμείνει σταθερός σε θέσεις αρχών.  Έτσι κερδίζεται η αξιοπιστία.  Τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό.

Κύριε Πρόεδρε,

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Έφτασε η ώρα της γενιάς μας.  Έφτασε η ώρα της Κύπρου μας.  Για εμάς ένα είναι το ερώτημα.  Είτε νέες υποχωρήσεις είτε Νέα Στρατηγική.  Την απάντηση ήδη την γνωρίζουμε.  Και θα την κατακτήσουμε για το καλό του τόπου μας, για την ασφάλεια των παιδιών μας και των γενεών που θα έρθουν μετά από εμάς.  Με την Κύπρο μας πάντα μπροστά.

Σας ευχαριστω.